نوآوری

نوآوری باز یک استراتژی تجاری است که شرکت‌ها را تشویق می‌کند تا از منابع داخلی و خارجی برای پیشبرد فرآیندهای نوآوری خود استفاده کنند. این مفهوم تصدیق می‌کند که ایده‌ها و تخصص‌های ارزشمند می‌توانند از منابعی خارج از مرزهای سنتی یک شرکت بیایند و به دنبال استفاده از این منابع خارجی برای نوآوری است.

نوآوری باز نوعی مدل نوآوری است که همکاری با افراد و سازمان های خارج از شرکت مانند مشتریان، تامین کنندگان، رقبا، پژوهشگران یا عموم را ترویج می‌کند. هدف نوآوری باز استفاده از دانش، ایده‌ها و ظرفیت‌های خارج از سازمان برای ارتقای قابلیت‌ها و نتایج نوآوری داخلی شرکت است.

نوآوری باز به عنوان یک مفهوم محوری در ادبیات تجاری معاصر ظهور پیدا کرده است و نشان دهنده تغییر پارادایم در رویکرد سنتی به نوآوری سازمانی است. اصطلاح «نوآوری باز» که ریشه در تلاش‌های پیشگامانه “هنری چسبرو” دارد، از ادغام برنامه‌ریزی شده ایده‌ها، فناوری‌ها و منابع داخل و خارج سازمان در فرآیندهای نوآوری در چارچوبی استراتژیک است. این انحراف از مدل‌ نوآوری داخلی نه تنها نشان‌دهنده پاسخی به سرعت فزاینده تغییرات فناوری و جهانی‌سازی است، بلکه نشان‌دهنده یک پیکربندی مجدد اساسی از نوآوری است. با به کارگیری هوش جمعی، نوآوری باز تلاش می‌کند تا فرهنگ اشتراک دانش، هم‌آفرینی(co-creation) (نام های دیگر: ایجاد مشترک، تولید مشترک) و تولید ارزش را تقویت کند و در نتیجه موجب تسریع در توسعه محصولات، خدمات و راه حل‌های پیشگامانه می‌گردد.

نکته اصلی در نوآوری باز این است که سازمان‌ها دیگر نمی‌توانند برای حفظ مزیت‌های رقابتی در بازار پویای امروزی صرفاً بر قابلیت‌های تحقیق و توسعه داخلی خود تکیه کنند. در عوض، هماهنگ‌سازی برای مشارکت‌های خارجی، اتحادهای استراتژیک و اکوسیستم‌های باز به‌عنوان وسیله‌ای برای بهره‌گیری از انبوهی از تخصص خارجی و دیدگاه‌های جدید نوآوری مورد توجه قرار گرفته است. چنین تلاش‌های مشترکی که طیفی از شیوه‌ها را در بر می‌گیرد، از جمع‌سپاری و هم‌آفرینی گرفته تا صدور مجوز بهره‌برداری از فناوری و سرمایه‌گذاری‌های مشترک، مظهر ضرورت پذیرش یک سازمان بی‌مرز با محیط خارجی آن است.

اصول نوآوری باز:

• همه افراد باهوش صنعت برای ما کار نمی کنند، بنابراین ما باید دانش و تخصص افراد باهوش خارج از شرکت خود را پیدا کنیم و از آنها استفاده کنیم.
• تحقیق و توسعه خارجی می تواند ارزش قابل توجهی ایجاد کند: تحقیق و توسعه داخلی برای بدست آوردن بخشی از این ارزش مورد نیاز است.
• برای سود بردن از تحقیق و توسعه، نیازی نیست که خودمان بخش تحقیق را انجام دهیم.
• ساختن یک مدل کسب و کار بهتر از از زودتر وارد شدن به بازار مهم تر است.
• اگر از ایده های داخلی و خارجی بهترین استفاده را ببریم، برنده خواهیم شد.
• ما باید از استفاده دیگران از مالکیت معنوی خود سود ببریم و هر زمان که یک مالکیت معنوی بتواند به پشرفت مدل کسب و کار ما کمک کند باید آن را بخریم.

نوآوری باز مفهومی است که دقیقا به شکاف بین دانشگاه و صنعت می پردازد. نوآوری باز نسبت به نوآوری عمومی روش بسیار گسترده تر، با همکاری بیشتر و غیر متمرکزتر است. از آنجایی که دانش کاربردی امروز از پراکندگی بیشتر و گستردگی بیشتری برخوردار است، شرکت ها بدور از میزان بزرگی، توانایی و ظرفیت می توانند شخصا دست به نوآوری های کارا بزنند.

نوآوری باز می تواند برای شرکت ها بسیار سودآور باشد زیرا:

• هزینه ها را کاهش می دهد
• زمان ورود به بازار را تسریع می کند
• تمایز شرکت (محصول یا خدمت) در بازار را افزایش می دهد
•  جریان های درآمدی جدیدی برای شرکت ایجاد می کند